Waarom praten oudere mensen zo vaak over akelige ziektes? Ik
weet dat ziektes en andere ongemakken steeds meer ruimte in je leven gaan
innemen naarmate je ouder wordt, maar als je op een mooie, droge en zonnige
winterdag met je vriendinnen een kopje koffie gaat drinken in je favoriete
koffieshop, dan hoef je daar toch niet voortdurend over te praten met een
gezicht van oude lappen?
Ik weet dat ik zelf ook aardig knorrig begin te worden en
sommige mensen in mijn buurt zullen dat ook volmondig beamen, maar alleen maar
een gesprek voeren over de meest akelige ziektes die je je voor kunt stellen,
helpt toch ook niet, zou je zo zeggen.
Het is in de koffieshop nu net Seks In the City vijftig jaar later, met veel meer rimpels en zonder
de seks, en al helemaal zonder mannen, want die gaan allemaal veel vroeger dood
dan de vrouwen. De sexy lingerie is vervangen door de degelijke Sloggi met
ingebouwde baleinen om de flodderbuiken in toom te houden, de haren staan stijf
in de permanent om de dunner wordende plekken te verbergen, er wordt niet meer
over kinderen gepraat maar over kleinkinderen, die je gelukkig naar hun eigen
thuis kunt terugsturen wanneer je hen stierlijk hebt verwend en hebt volgepropt
met suiker, E-nummers en conserveringsmiddelen. Zodra het kotsen begint, mag
moeder het weer overnemen.
Eigenlijk is oud zijn dus leuker dan dertig zijn. Als je
dertig bent, zit je midden in de ratrace
en moet je je voortdurend waarmaken. Als je een knorrig oud mens bent, kun je
lekker vervelend doen tegen streberige dertigers, en wanneer ze vervelend terug
doen, doe je net alsof je doof bent. Als je oud bent, heb je overal wel een
antwoord op en dat betekent dat je die broekies toch de baas bent, wat je ook
zegt of doet. Het kan je namelijk allemaal niet meer zoveel schelen want je
hebt het allemaal al eens eerder meegemaakt.
In de koffieshop ontbreekt het maar aan één ding en dat zijn
de cocktails. Als ze die er zouden verkopen en de klanten zouden stoppen met
praten over ziektes en andere aanverwante narigheden, dan zou het er nog wel
eens echt gezellig kunnen worden.
Ik heb ooit met een vriendin afgesproken dat wanneer we
allebei in een gemotoriseerde invalidenwagen terecht komen, we dan op
topsnelheid door het winkelcentrum gaan scheuren. Rijden we al die flitsende
tieners met hun rare petten en afgezakte broeken zo van de sokken!
Dan wordt het pas echt leuk!
No comments:
Post a Comment