Wie heeft er ooit bedacht dat de bodem van een supermarktkarretje
schuin moet staan? Dat was in ieder
geval niet degene die regelmatig boodschappen doet.
Waar is een boodschappenkarretje voor bedoeld? Juist, naast
het vervoeren van de hond (vanmiddag gezien, zittend op een roze kussentje), de
jongste telg in een speciaal daarvoor geconstrueerd zitje, terwijl de erfopvolger/ster
met een eigen miniatuurkarretje de winkel onveilig maakt en spruit nummer 0,4
nog in moeders buik rondzwemt, voornamelijk voor het vervoer van boodschappen,
zowel binnen als buiten de winkel.
Dat betekent dus, geachte supermarktkarretjesontwikkelaars, dat
er boodschappen in moeten worden kunnen gezet. Tijdens het verzamelen van de
boodschappen is het probleem nog niet zo groot. Een fles kan tenslotte ook
worden neergelegd, maar de vervelende situatie dient zich aan wanneer de
boodschappen in de boodschappentas moeten worden ingepakt. Dat moet uiteraard
vlug gebeuren, want de volgende shopper staat bij de kassa alweer met zijn
karretje tegen je kuiten aan te duwen, maar van vlug komt niets terecht wanneer
het karretje een schuine bodem heeft.
Je zet de boodschappentas zonder inhoud in het karretje. Met
een beetje geluk blijft de tas leeg nog wel staan, maar zodra de eerste fles
erin wordt geplaatst is het gedaan met de stabiliteit en valt de tas om.
Ik heb door de jaren heen dus de strategie ontwikkeld om
eerst een pak wc-papier in het midden van de tas te zetten, dan de flessen
ernaast (één aan iedere kant) en de rest er boven op, maar vaker wel dan niet
valt de boel alsnog om, zodat je weer van voren af aan moet beginnen en je blij
mag zijn als je eieren niet geplet uit de strijd te voorschijn komen.
Waarom, zul je je afvragen, zet je de tas dan niet op het
gedeelte achter de loopband? Dat zou kunnen, ware het niet dat dit gedeelte van
de toonbank eveneens schuin afloopt
en daar is dan niet eens een zijkant om de tas tegenaan te laten leunen,
waardoor de lichtere artikelen die je net bovenop hebt gelegd, de neiging
hebben over de vloer te rollen wanneer de boodschappentas knikt. De spullen
vallen trouwens altijd naar de vloer en nooit terug naar de loopband.
Dus nogmaals, wie heeft deze ergernis der ergernissen
ontwikkeld? En belangrijker nog, waarom? Het is duidelijk dat het niet is om de
winkelende klant van dienst te zijn. Voor hem veroorzaakt het alleen maar
ellende.
Misschien heeft het te maken met de manier waarop de
karretjes in elkaar moeten passen? Maar alsjeblieft!! Bedenkt dan snel een
andere manier, want hier wordt iedereen gek van!
